بردن حیوانات خانگی (سگ و گربه و ...) به استرالیا

در این مطلب میخوام برای کسانی که حیوون خونگی دارند و میخوان اون رو با خودشون ببرن ، داستان بردن Pet به استرالیا رو بگم :

جونم براتون بگه که اگه میخواهید حیوونتون رو به استرالیا ببرید بدونید که استرالیا یکی از سخت گیر ترین کشور ها در این زمینه هستش. مخصوصا در مورد بردن سگ و گربه و به طور کلی پستانداران. یه علتش اینه که استرالیا بیماری هاری یا بقول خودشون Rabies رو ریشه کن کرده و قوانین سخت گیرانه ای رو برای ورود حیوانات جدید وضع کرده.

اداره دامپزشکی استرالیا کشور ها رو به 4 دسته تقسیم کرده که ازین 4 دسته به 3 دسته از اون ها با شرایط خاص اجازه میده که حیوانات خانگی وارد استرالیا بشن. خوب طبیعتا ایران باید جزء کدوم دسته باشه ؟؟ .... آفرین به این همه هوش و استعداد ، بله (با لهجه اون آخونده تو برنامه زلال احکام!!) ، ایران جزء دسته چهارم هستش که شما نمیتونید از اون حیوون به استرالیا ببرید. اما نا امید نشید. یه راهی وجود داره. راهش اینه که به طور مستقیم حیوون رو نمیبرید بلکه میبرید در یک کشوری که جزء یکی از 3 دسته مجاز باشه و بعد از اونجا حیوون نازنینتون رو با رعایت یک سری قوانین میبرید به استرالیا.

قبلا قانون این بود که شما باید به همراه pet خودتون ، 6 ماه دریکی از کشور های مجاز ساکن میشدید. البته خود شما اهمیت نداشتید ، حیوونتون باید 6 ماه در اون کشور می بود. حالا کی میتونه این کار رو بکنه؟! بعضیا میومدن توی بحرین یا امارات حیوون رو 6 ماه پانسیون میکردن. بعد از اونجا میبردنش. راستی فهرست کشور های مجاز رو در آدرس زیر میتونید ببینید. این آدرس مربوط به اداره دامپزشکی استرالیا هستش :

http://www.agriculture.gov.au/cats-dogs

خلاصه مطلب اینکه در بین کشورهای فهرست شده ، مالزی و امارات از کشورهای مناسبی هستند که ویزا گرفتنشون راحت و کم دردسره. ما قبلا که قانون این بود که 6 ماه باید حیوون توی اون کشور باشه تصمیم گرفته بودیم ، خانم و مادر خانمم برن 6 ماه در مالزی که کشور نسبتا ارزونی هستش بمونن و از اونجا بیان استرالیا. اما خدا رو شکر این حیوونای بیچاره و بیشتر از اونا صاحباشون مورد عفو مقام معظم ملکه قرار گرفتند و دیگه لازم نیست 6 ماه برن یه کشور دیگه بمونن. بلکه باید یکبار حیوون رو ببرن به اون کشور واکسن هاری بزنن و تیتر هاری بگیرن و بعد برش گردونن . بعد ، دوباره 5 ماه بعد برن به اون کشور و کاراشو انجام بدن و از اونجا حیوون رو ببرن استرالیا.

با بررسی هایی که من انجام دادم در این قانون جدید بهترین راه امارات هستش. به چند دلیل ، یکی نزدیک بودن به ایران ،همچنین سر راه بودن امارات ، چون بیشتر افراد برای رفتن به استرالیا از ایران ، از تهران به امارات میرن و از اونجا به شهر مورد نظرشون در استرالیا پرواز می کنن. دیگه اینکه نیازی به قرنطینه کردن حیوون در امارات نیست. مثلا مالزی ، یک هفته قرنطینه داره که باعث میشه شما حداقل یک هفته اونجا بمونید اما در امارات ممکنه کار 3 ، 4 روزه انجام بشه.

اینم آدرسی در سایت دامپزشکی استرالیا که روشی که گفتم رو پیشنهاد داده :

http://www.agriculture.gov.au/cats-dogs/step-by-step-guides/nac-cat2and3cats

بنابر این شما حیوون رو میبرید امارات ، واکسن و آزمایش هاری رو میدید ، برمیگردید ایران و 5 ماه بعد دوباره حیوون رو میبرید. که این خودش یعنی کلی هزینه.بستگی داره که چقدر به حیوونتون علاقه داشته باشید. من که عاشق گردو خانمم و براش هر کاری میکنم حتی اگر اون کار خریت محض باشه !

حالا من منتظر ویزا هستم اگر بیاد میرم امارات هم کارای گردو خانم رو انجام میدم و هم یه امتحان MCTS مایکروسافت میدم که یه امتیازی در رزومه کاریم در استرالیا محسوب بشه. بعدش بر میگردم کارامو تو ایران ردیف میکنم میرم استرالیا و 5 ماه بعد که من جا افتادم اونجا و آماده بودم خانم و مادر خانمم گردو خانم رو میبرند امارات ، و از اونجا راهی استرال آباد میشن.

اینم تصاویری از گردو خانم جهت انبساط خاطر شما عزیزان :

پی نوشت:

به خاطر سوال های زیادی که عزیزان میپرسیدند لازم دیدم این پست رو آپدیت کنم.
اول اینکه قرنطینه شهر سیدنی جمع شده و تقریبا تنها راه قرنطینه ملبورن هستش
دوم اینکه نیازی نیست سگتون رو برای بار اول دوبی بفرستید. کافیه که نمونه خونش رو با پست بفرستید به یکی از آزمایشگاههای مورد تایید (راحت ترینش ظاهرا آزمایشگاهی در انگلیس هستش) و اونا نتیجه تست رو براتون میفرستندو در دفعه دوم دیگه باید قبل از اومدن به استرالیا به مدت حدود 50 روز سگتون دوبی بمونه.

من برای کار گردو دیگه دوبی نرفتم بلکه با شرکتی به نام DKC  در دوبی کار کردم که همه کارها رو تو دوبی انجام دادند و نیازی نبود که من خودم برم. برای تماس باهاشون بهترین راه ایمیله ، به آدرس  relocations@dkc.ae پیغام بفرستید، توش شرایطتون رو بگید. اونها زود جواب میدن. فقط در نظر داشته باشید جمعه و شنبه ها تعطیلند. توی ایمیلتون نژاد، سن و جنسیت سگ یا گربه تون رو بگید و هچنین اینکه مایکروچیپ براش گذاشتید و عقیمش کردید یا نه. همچنین بهتره حدود زمای که میخواید حیوونتون رو به استرالیا بفرستید رو هم بگید.

نکات خاص پرونده مهاجرتی ما

در پست قبلی گفته بودم که پرونده ما چند نکته خاص داره که ممکنه به درد بعضی ها بخوره ، چون من خودم در زمانی که درگیر این مسائل بودم توی سایت های فارسی خیلی مطلب بدرد بخوری در موردشون پیدا نکردم میخوام تجربه و اطلاعاتی که بدست آوردم رو اینجا براتون بنویسم تا در زمانتون صرفه جویی شه. 

اول از همه یه نکته ای که من در مورد استرالیا تا اینجا فهمیدم اینه که استرالیا هم مثل ایران کشوریه که تغییرات قوانین توش زیاد اتفاق میافته. مثلا در مورد مهاجرت شما هر سال میبینید که تغییرات داریم ، یا در مورد بردن حیوانات به استرالیا که خود من درگیرش بودم و هستم تغییر قوانین داشتیم.ارزش دلار استرالیا که وابسته به قوانین و تصمیمات بانک مرکزی استرالیا هست نوسان زیادی نسبت به سایر ارز ها داشته و سایر مواردی که شاید خودتون هم باهاش برخورد کرده باشید. گاهی این تغییرات به نفع ماست و گاهی به ضرر ، البته خدا رو شکر تا اینجا تغییرات قوانین به نفع من بوده که در جای خودش براتون مفصل تعریف میکنم.

اینجا میخوام چند تا نکته خاص پرونده خودمون رو فهرست کنم و در پست های بعدی در موردشون بنویسم :

• ارزیابی یا همون Assessment  کاری من که برای شغل Developer Programmer (برنامه نویس) هستش با مدرک غیر مرتبط (مدرک من مهندسی مکانیکه) انجام شده. در این حالت سازمان ACS یک نوع اسسمنت تحت عنوان RPL داره که شما میتونید با یک مدرک دیپلم یا لیسانس غیر مرتبط با IT ، و با نوشتن 2 گزارش پروژه و یک فرم به نام Key Area of Knowledge که در اون شما فهرست وار مفاهیم مربوط به IT رو که یاد گرفتین رو می نویسید و میگید که هر کدوم رو چطور یاد گرفتین میتونید اسس بشید. حالا خواستین کامنت بذارید جزئیات بیشتر رو براتون میگم.

• در پرونده ما متقاضی اصلی یا همون Main Applicant من هستم ، و Secondary Applicant ها ، همسرم و مادرش هستند! یعنی اگر به امید خدا ویزامون گرنت بشه ، مادر خانم من هم ویزای اقامت دائم میگیره. این کاریه که کمتر کسی انجام داده ، مادر خانم من به علت اینکه سالها پیش طلاق گرفته و خانمم تنها فرزندش هستش ، اداره مهاجرت این امکان رو میده که اون رو هم به پرونده خودمون اضافه کنیم. این مورد رو هم بعدا در موردش بیشتر توضیح میدم.

• نکته دیگه درباره کار ما اینه که ما یه هاپوی کوچولو به اسم گردو خانم داریم که جون ماست و نمیتونیم ازش دل بکنیم. عکسشو که اینجا بذارم شاید درک کنید که چرا. ولی رها کردن و نبردن اون برای ما مثل اینه که بچه مون رو بخوایم رها کنیم و بریم. از بد شانسی ما ، بردن سگ و کلا حیوانات خانگی به استرالیا دردسرهای خیلی خاصی داره که در پست بعدی براتون توضیح میدم.

شروع از میانه راه

سلام به همه شما عزیزان

من احمد هستم متولد مهر 1359 شمسی (دسامبر 1980 میلادی) ، با خانمم و مادرخانمم و یک سگ زیبا و بی نظیر به نام گردو  قصد مهاجرت به استرالیا رو داریم .

در این وبلاگ میخوام تجربیات خودم رو با سایر دوستان به اشتراک بذارم چرا که خودم از تجربیات دیگر دوستانی که وبلاگ دارند خیلی استفاده کردم و لذت بردم.

من  از اوایل سال 1391 پروسه مهاجرت به استرالیا رو با دریافت مدرک تحصیلیم از دانشگاه تهران شروع کردم ، جواب اسسمنت من بعد از یک ماه و 10 روز در 5 جولای 2012 اومد ، کارنامه آیلتس من هم در 24 اکتبر 2012 اومد و من همون روز EOI  خودم رو که آماده کرده بودم با پر کردن اطلاعات کارنامه IELTS تکمیل کردم و اون رو submit کردم و در 3 دسامبر برای اپلای کردن دعوت شدم ، 13 دسامبر لاج کردم و 25 فوریه 2013 کیس آفیسر دار شدم و هنوز منتظر اون نامه گرنت زیبا هستم. 

امروز که این مطلب رو به عنوان اولین مطلب این وبلاگ دارم مینویسم دقیقا 15 ماه و 2 هفته و 6 روز و 4 ساعته  !!!! که از تاریخ لاج پرونده من میگذره. ویزای من ویزای 189 و از طریق سیستم Skill Select اداره مهاجرت استرالیا هستش. شغلی که من باهاش اسس شدم Developer Programmer ، با 9 سال سابقه کار مرتبط و رشته تحصیلی من مهندسی مکانیکه !!! بنابر این من RPL اسس شدم.

در تاریخ 26 فوریه 2014 ، جناب کیس آفیسر که از شهر آدلاید تیم 6 هستند ، از ما مدیکال خواستند اما با پیگیری های انجام شده متوجه شدم که ما هنوز در مرحله External Check هستیم و خیلی نباید از درخواست مدیکال ذوق مرگ بشیم چون به علتی که نمیدونم ، از خیلی ها مدیکال خواستند در این ایام. حالا ما شانس آوردیم که به تعطیلات عید نخوردیم و کارمون یه هفته ای برای مدیکال و سوء سابقه انجام شد.

دوستانی که با مفهوم اکسترنال چک آشنا نیستند خدمتشون عرض کنم که هر گونه چکی که در داخل خود اداره مهاجرت انجام نمیشه و توسط سازمان ها و ایجنت های دیگه انجام میشه اصطلاحا اکسترنال چک نامیده میشه و اداره مهاجرت میگه که من در مورد زمان انجام اکسترنال چک هیچ زمانی نمیتونم به متقاضیان ارائه بدم. این چک ها میتونه از چک کردن مدرک تحصیلی باشه تا سایر موارد و البته زمانبر ترین اون ها چک امنیتی هستش که توسط سازمان ASIO انجام میشه. از اونجایی که ما ایرانی ها به برکت حکومت خوشناممون رو چشم همه دنیا جا داریم این دوستان ASIO دلشون نمیاد پرونده ما رو زود از اونجا خارج کنند و دوست دارند اقلا یه 12 ماهی دور هم باشیم و پرونده رو چک امنیتی کنند!!!! البته اینا بهانه ست و اصل همون دور هم بودنه.

دوستان جهت اطلاع بگم که اگر چک امنیتی طول بکشه میتونیم از طریق سازمانی به نام IGIS ، از طولانی شدن پروندمون شکایت کنیم. کم کم دارم به این فکر میافتم که این کار رو بکنم البته قبلش باید یه ایمیل به کیس آفیسر بزنم ببینم پرونده گیر چک امنیتیه یا جای دیگه گیره. چون اینا دقیق نمیگن ، فقط میگن External Check حالا باید اول از زیر زبونش بکشم ببینم اگر چک امنیتیه یه شکایتکی بکنم ببینم چی میشه.

آدرست IGIS هم به شرح زیره لینکشو میذارم که نگید طرف خالی بنده

http://www.igis.gov.au/complaints/form/index.cfm

این خلاصه داستان ما تا اینجا ، گفتم داستان رو خیلی کش ندم و خلاصه وضعیت رو بگم که ایشالا بیشتر مطالب وبلاگ درباره بعد از رفتن باشه . البته پرونده ما هم نکات خاصی داره که بعدا سر فرصت در موردش مینویسم شاید بدرد شما هم بخوره. مخصوصا داستان بردن سگ به استرالیا که واسه خودش پروژه ایه هم توی دستور کار ما هست که بعدا اضافه میکنم به وبلاگ برای دوست داران حیوانات ، چون مطلب بدرد بخوری تو سایت های فارسی در این مورد ندیدم.

لابلای مطالب هم سعی میکنم تجربیات قبلی که بدرد میخورند رو بهشون فلش بک بزنم. امیدوارم وبلاگ خوب و مفیدی از آب در بیاد و به خیلی ها کمک کنه.

شاد و پیروز باشید